Мы з табой сустрэліся ў трамваі.
Каб багатым быў я і блатным,
Я б сказаў: «Паедзем на Гаваі,
Дзе над морам белых чаек дым...»
Быццам бы манах, стаю маўкліва
Прад табой прыгожай і зямной.
Ты магла б зрабіць мяне шчасьлівым,
Я ж цябе – няшчаснай і маёй.
Вось і ўсё. Цябе няма ў трамваі,
І мы больш ня ўбачымся, відаць.
Можа ты і зьезьдзіш на Гаваі,
Можа і табе іх не спазнаць...
|
|
